دیفتوواک

 آبله مرغان نام رایج یک بیماری خفیف تا شدید در حال رشد آهسته پرندگان است که توسط یک ویروس متعلق به گروه Avipoxvirus، زیر گروهی از Poxviruses ایجاد می شود. آبله مرغان در گونه های متعددی از پرندگان از جمله طیور، کبوتر، قناری و پرندگان وحشی گزارش شده است.

انتقال ویروس آبله پرندگان می تواند به روش های مختلفی رخ دهد. این می تواند به صورت افقی از طریق تماس مستقیم با حیوانات آلوده یا به طور غیرمستقیم از طریق تماس با محیط آلوده (مثلاً از طریق بلع، زمانی که منابع غذا و آب یا دانخوری و آبخوری ها و قفس ها یا لباس ها آلوده شده اند) پخش شود. ویروس از طریق پوست آسیب دیده منتقل می شود. پشه ها و پرندگان وحشی نیز ناقل مهم عفونت آبله هستند که ممکن است ویروس را در فواصل طولانی پخش کنند. گله های سالم توسط حیوانات یا اشیاء بیمار یا به طور پنهان آلوده می شوند پرندگان بیمار و ناقل بیشترین اهمیت را در گسترش بیماری دارند.

در برخی از گله ها، ویروس ممکن است برای مدت طولانی (بیش از 13 ماه) باقی بماند.

2. چگونه ویروس آبله می تواند به گله شما آسیب برساند؟

این بیماری به سه شکل اصلی بروز می‌کند: پوستی و دیفتری (که در آن ضایعات آبله عمدتاً روی پوست یا غشاهای مخاطی ایجاد می‌شود) و سپتی‌سمیک (که در آن گسترش سریع سیستمیک و کشنده عفونت وجود دارد). پرندگان مبتلا ممکن است علائم کمی از بیماری سیستمیک را نشان دهند: ضعف، لاغری، مشکل در بلع و تنفس، مشکلات بینایی، کاهش تولید تخم، پرهای کثیف صورت، ورم ملتحمه و غیره. دوره نهفتگی بیماری طبیعی بین 4 تا 10 روز متغیر است.

در شکل پوستی (آبله خشک) ضایعات عمدتاً در قسمت های بدون پر رخ می دهد: صورت (در اطراف شانه، پلک های منقار)، پاها، خوراک. ضایعات به صورت تاول‌های کوچک شروع می‌شوند و به ندول‌های زگیل‌مانند تبدیل می‌شوند که در پرندگانی که زنده می‌مانند، پوسته‌های برجسته و قهوه‌ای رنگی می‌شوند که می‌ریزند. پس از بهبودی و بهبود ضایعات پوستی هیچ گونه اسکاری قابل مشاهده نیست. برای بهبودی کامل نواحی آسیب دیده بین 2 تا 4 هفته زمان نیاز است. در صورت عارضه، روند بهبودی ممکن است بسیار طولانی تر باشد. اندازه و تعداد گره ها به مرحله و شدت عفونت بستگی دارد. باکتری ها ممکن است دسترسی پیدا کنند و باعث عفونت ثانویه و در نتیجه ترشحات چرکی (چرک) و نکروز شوند.

شکل دیفتری (آبله مرطوب) عمدتاً دستگاه تنفسی فوقانی و دستگاه گوارش (دهان، گلو، مری، نای و ریه ها) را تحت تأثیر قرار می دهد. در این شکل ضایعات شامل نواحی نکروزه پنیر مانند با برآمدگی متوسط ​​زرد یا سفید است. غشاهای دیفتری ممکن است ورودی هوا را محدود کرده و منجر به تنفس سخت و خفگی احتمالی شود و همچنین در خوردن و آشامیدن اختلال ایجاد کند. میزان مرگ و میر ناشی از انواع دیفتری یا مختلط بیماری بیشتر از بیماری است

فرم پوستی

بیماری در گله های واکسینه نشده 80-100 درصد است وباعث کاهش رشد شدید ومرگ و میر 5 تا 30 درصد برسد.

3. چگونه می توان عفونت ویروس آبله را در گله خود تشخیص داد؟

3.1. روی بدن حیوان

تکثیر ویروس در سیتوپلاسم سلول‌های آلوده به‌ویژه روی سلول‌های پوست و مخاط (فولیکول‌های پر، پلک‌ها، پوست پا، مخاط دهان و بینی) صورت می‌گیرد، اما ویروس با بیماری‌زایی بالا می‌تواند بر روی کبد، ریه، کلیه و غیره تأثیر بگذارد. اندام های داخلی بدن حیوان

این بیماری با ایجاد ضایعات پوستی پرولیفراتیو ندولر مجزا در قسمت‌های بدون پر بدن مشخص می‌شود: ضایعات روی پلک‌ها، اطراف بینی و منقار در اطراف کلوآکا و روی پاها (شکل پوستی) یا ضایعات فیبرینو-نکروزه و تکثیری در غشای مخاطی دستگاه تنفسی فوقانی، دهان، مری (شکل دیفتری). در معاینه پاتولوژیک – تشریحی ضایعات در اندام های داخلی مختلف به ویژه کبد، ریه ها و کلیه ها مشاهده می شود.

یک عفونت سیستمیک همزمان نیز ممکن است رخ دهد.

3.2. بررسی بافت شناسی ضایعات

هیپرپلازی اپیتلیال، بزرگ شدن سلول ها، انکلوزیون های ویروسی ائوزینوفیلیک سیتوپلاسمی بزرگ، منفرد، گرد و متراکم = اجسام بولینگر در بررسی بافت شناسی ضایعات یافت می شوند. اجسام انکلوژن ممکن است در مراحل مختلف رشد، بسته به زمان پس از عفونت، وجود داشته باشند و ممکن است تقریباً کل سیتوپلاسم را با انحطاط سلولی اشغال کنند.

3.3. تلقیح جنین پرندگان

سوسپانسیون نمونه مشکوک به ویروس آبله از یک ضایعه پوستی یا دیفتریک بر روی غشای کوریوآلانتوئیک تخم مرغ جنین شده 9-12 روزه از گله SPF تلقیح می شود. 5-7 روز پس از تلقیح غشاء از نظر ضایعات پوک بررسی می شود.

3.4. تشخیص PCR

توالی های DNA با اندازه های مختلف را می توان با واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) با استفاده از پرایمرهای خاص تقویت کرد. این تکنیک زمانی مفید است که مقدار بسیار کمی ویروس در نمونه وجود داشته باشد.

4. چگونه می توانید عفونت ویروس آبله را در گله خود درمان کنید؟

هنگامی که بیماری در گله رخ می دهد، درمان خاصی وجود ندارد. واکسن ویروس آبله کبوتر زنده بهترین انتخاب برای جلوگیری از عفونت و محافظت از گله است. واکسن آبله کبوتر زنده ممکن است به روش فولیکول پر یا به صورت تزریق زیر جلدی تجویز شود و برای کبوترها از سن 4 هفتگی مناسب است.

5. 5. ویژگیهائی که میتوان به Diftovac تکیه کرد؟

– سویه قابل قبول در سراسر جهان

– تضعیف پایدار سویه و به دنبال آن از بین رفتن بیماری زایی

 – عدم وجود علائم بالینی بیماری در گله پس از مصرف واکسن (واکسن باید  بیماری را تداعی نمی کند)

 – عدم بازگشت به حدت واثربخشی کافی با عفونت چالشی اثبات شده است

بر اساس نتایج آزمایشاتی که سازنده بر روی محصول انجام داده است، برنامه واکسیناسیون زیر توصیه می شود:

نتاج به طور مداوم در طول سال واکسینه می شوند. حداقل سن توصیه شده برای واکسیناسیون 4 هفته است. واکسیناسیون مجدد باید هر 9 ماه یک بار در نژادهای در معرض خطر عفونت ویروس آبله انجام شود. در اصلاح نژادی که احتمال بیماری کم است، واکسیناسیون مجدد سالانه کافی است.